Horecablogs

Er waren eens horecabedrijven waar de mensen door de ondernemers met open armen werden verwelkomd. Om gezellig samen te eten terwijl ze lekker dicht bij elkaar aan tafel zaten. Waar je voor een borreltje naartoe ging of kon overnachten in een luxe kamer. Je werd er in de watten gelegd en genoot van de gastvrijheid. Je mocht er genieten, kletsen, zingen, dansen en sjansen. Je kwam er om bij elkaar te zijn. En het maakte de mensen gelukkig en blij.

Vier jonge gasten zitten in de trein naast mij.

‘Ik ben begonnen met Star Wars te kijken. Kennen jullie dat?’ vraagt de jongen voor mij. ‘Star Wars?’ vragen de anderen. ‘Ze hadden het erover in de Big Bang Theory’ zegt de jongen. ‘Ik dacht dat moet ik toch eens zien. Dus heb ik vannacht gekeken’.

Vorige week was ik bij een bijeenkomst. Een zaal vol met hoteliers en restaurateurs. Allemaal mensen met een ‘trackrecord’ in de hospitality en bezieling voor hun vak. Een bijeenkomst met fijne sprekers waarbij een panel van deskundigen naar voren werd geroepen om vragen te beantwoorden. Helaas werd er meer tijd besteed aan ‘wie is wie’ dan aan de inhoud. Maar goed.

Bijna iedereen die in teamverband werkt heeft weleens te maken met een ‘rotte appel’. Iemand in je team die meer tegen- dan samenwerkt. Zo heb je mensen waarbij niets uit hun handen komt, die niet doen wat je vraagt, anderen tegen je ophitsen of gewoon ronduit koppig zijn en de boel traineren.

Er zijn mensen die je niet begrijpt. Dat wil niet zeggen dat wat ze vertellen te hoog gegrepen is, te moeilijk of oninteressant. Ze kunnen hun verhaal gewoon niet goed overbrengen. Het is de manier waarop ze het vertellen. Ze draaien om de hete brei heen of brengen de boodschap zo omslachtig en gedetailleerd, dat je aandacht afdwaalt en je niet meer meekrijgt wat ze zeggen.

Ja, ze bestaan nog. Ondernemers die een horecabedrijf beginnen en wachten tot de gasten binnenstromen. Of ondernemers die al jaren een zaak hebben en ervan uitgaan dat vaste gasten zullen blijven komen. Écht! Ze denken dat die voordeur de enige barrière vormt voor gasten. En dan zitten ze te wachten tot het gaat lopen. Ze vinden zelfs dat ze het succes verdiend hebben. Want ze hebben toch keihard gewerkt? Maar om je zaak te laten lopen moet je het verhaal vertellen achter je bedrijf.

Als horecaondernemer wil je natuurlijk bij de tijd blijven, zodat je je gasten kan blijven verrassen. Dus bezoek je horecabeurzen, bekijkt de laatste trends, volgt de nieuwste concepten en maakt zo nu en dan een inspiratiebezoek aan een hippe stad.

Natuurlijk heb jij ambities. Elke ondernemer heeft die toch? Want je wilt groeien en je bedrijf continue verbeteren. Professioneler worden, meer overhouden en zaken perfectioneren. Maar ook meer vrije tijd voor jezelf en toch goed bezig zijn met je bedrijf. ‘Ah’s en Oh’s’ ontvangen als mensen bij je binnenstappen en komen genieten.

Als de economie goed draait is het geen kunst om als horecabedrijf op de topdagen vol te zitten.  Sterker, je moet al heel rare dingen doen, wil je het gedurende hoogtijdagen niet druk hebben. Echter hoe jouw business écht functioneert, kun je aflezen aan de diepte van jouw dip in een laagseizoen of tijdens een crisis.

Wij hebben een dynamisch beroep. In de horeca is het hollen of stilstaan, op het juiste moment pieken, maar ook plannen. Zelf heb ik het altijd lastig gevonden om vanaf een drukke werkvloer direct achter mijn bureau te gaan zitten om mijn administratieve taken op te pakken. Vaak zat ik een kwartier in de lucht te staren, want mijn hoofd racete nog door. Verloren tijd. Ik had beter tussendoor een ommetje kunnen maken in de frisse lucht. Even iets heel anders doen, zonder prikkels. Zoals fietsen, mediteren of hardlopen. Dit is waarom mensen de beste ideeën krijgen onder de douche. Door afstand te nemen ontstaat er weer ruimte in je brein.

Laatst kwam ik Hans tegen. Ik had hem al zeker 8 jaar niet meer gezien. In die tijd is hij uitgegroeid tot een succesvol ondernemer, met drie goed lopende horecaconcepten. Hij vertelde mij dat hij laatst enorm verrast was door een medewerker. Zij was, enigszins nerveus, komen aanzetten met een plan voor een nieuw horecaconcept. Het plan had ze in haar vrije tijd geschreven. Of Hans er eens met een kritische blik naar kon kijken. Hans nam de tijd om het te bestuderen. Maar al gauw sloeg de verbazing toe. Het plan was briljant, simpel maar verrassend, financieel goed doordacht en onderbouwd. Er was werkelijk niets aan toe te voegen. Nu, een paar maanden later, financiert Hans deels dit mooie project en zijn ze compagnons. We gaan er zeker meer van horen.

‘Ondernemersvertrouwen positief ondanks oplopend personeelstekort’, staat er te lezen in de laatste kwartaalcijfers 2018 van het CBS. Reden voor optimisme zou je denken met de stijgende omzetten en gasten die gewillig hun geld investeren in vertier.

Toch was er ook in die tijd geen ruimte voor euforie. Met een record aantal vacatures in de horeca leek het wel of steeds minder medewerkers echt ‘geschikt’ waren voor het vak.

‘Je moet je onderscheiden in die overvolle markt’, hoor je iedereen zeggen. Maar er zijn maar weinig horecabedrijven die werkelijk anders zijn dan de rest. Een onderscheidend concept ontspringt vaak in de gedachte van de ondernemer. Maar veel horecaondernemers kijken en luisteren meer naar anderen dan naar zichzelf.

Als je een horecabedrijf hebt, kom je regelmatig met regels, wetten en voorschriften in aanraking. Ze zijn ontstaan met een bepaald doel voor ogen en zijn er om nageleefd te worden. Maar soms verzuipen we gewoon in de regeltjes en regelgeving. Ze staan vaak het ondernemen in de weg en het lijkt meer op ondernemers treiteren, dan zorgen voor een goed economisch klimaat. Ze ontregelen meer dan ze regelen.

Een nieuw horecaconcept wordt meestal met veel tromgeroffel aangekondigd. Er volgt een feestje om het resultaat te vieren na al dat harde werk. Om met de wereld te delen wat je hebt gecreëerd, ermee te pronken en dan even uit te blazen. Maar eigenlijk gaat het er nu pas om spannen. Want slaat het concept wel aan? Gaan, nu je de deuren opent, de gasten toestromen en de kassa’s rinkelen?

Het is een verademing om een goed team om je heen te hebben waar je op kan bouwen en vertrouwen. Een team dat er samen de schouders onderzet en met plezier werkt. Toch zie je in de horeca ook veel gebrek aan teamwork. Want een goed team samenstellen lijkt soms hogere wiskunde. Of dat nou komt door het gebrek aan gekwalificeerde mensen, hun instelling of jouw wensenpakket, het bouwen aan een goed werkend en hecht team is nog niet zo makkelijk. Er zijn mensen van diverse pluimage en je weet niet altijd vooraf wat je in huis haalt.

‘Er is een voetbalwedstrijd morgen! Laten we een flyer maken met een leuke korting of freebie. Dan zetten daarmee zwaar in op Social media. Als we dat doen aan marketing, dan loopt de tent vanzelf wel vol’.

Of:

‘Het is wel erg rustig de laatste tijd. Weet je wat? Ik zet wel een WIN-actie op Facebook, die lopen altijd als een tierelier’.

Elk horecabedrijf heeft zijn eigen specifieke doelgroepen. Het zijn de mensen die je aantrekt met je concept, uitstraling, keuken en gastvrijheid. De mensen die graag bij je over de vloer komen en zich met jouw bedrijf associëren. Maar als het omzetmatig even tegenzit, gaan horecaondernemers vaak op zoek naar nieuwe klandizie. En dan is opeens iedereen is de doelgroep.

Een sterk team samenstellen is niet eenvoudig. Het vinden van medewerkers die passen in het team en bij de bedrijfscultuur is een crime. En het aantal medewerkers dat gezegend is met het ‘horeca gen’ lijkt wel steeds kleiner te worden.

We schrijven de jaren 2018 – 2019.

Als ik de berichten in de media lees, dan zit de horeca in zijn gloriejaren. De omzet plust, kwartaal na kwartaal, en de bomen schijnen tot in de hemel te groeien. De cijfers van het CBS zijn dan ook lovend.

Na de harde klap van 2008 zit de horeca ondertussen op het hoogst gemeten omzetniveau ooit. De horeca wordt steeds belangrijker voor de economie en onze bedrijfstak groeit zelfs sneller dan de rest van de economie. Maar toch plukt niet iedereen in de horeca hier de vruchten van.

Ondernemen in de horeca vergt nogal wat inzet. Het is zelden achteroverleunen en dat je zaak dan vanzelf draait. Om je horecabedrijf succesvol te leiden heb je bepaalde kwaliteiten, een positieve instelling en de juiste denkpatronen nodig. Jouw manier van denken en je aannames vormen je ondernemerschap nu eenmaal in positieve of negatieve zin. Maar er zijn van die hardnekkige denkbeelden die horecaondernemers echt niet helpen bij het ondernemen…

In mijn supermarkt is het weer zover. Na de badhanddoeken, pannensets, spaaracties voor restaurants en uitjes, is nu het glaswerk aan de beurt. De zegeltjes vliegen mij om de oren en er lijkt geen eind te komen. Ik vraag mij af of ze werkelijk niets beters kunnen verzinnen, dan acties waarbij je voor iets kan sparen wat je al lang hebt of waarbij ze iets weggeven wat niet van ze is. Waar is hun creativiteit gebleven?

Je bent ondernemer en je hebt een goedlopende horecazaak. Maar nu komt het moment waar je gas wilt terug nemen en je focus gaat verleggen. Wellicht ga je bedrijf nr. 2 of 3 starten of heb je meer tijd nodig voor jezelf en je gezin. Het kan ook dat je noodgedwongen je aandacht op andere dingen moet richten. Het gevolg is, dat het zwaartepunt niet meer bij jouw goedlopende zaak ligt. En na een tijdje kan de terugval inzetten. De recensies worden minder positief, je medewerkers lopen uit de maat en je omzet staat onder druk. En plots is het zichtbaar; de bodem van je schatkist.

Wil je er als horecabedrijf uit springen en je concurrentie aftroeven, dan zal je jezelf moet onderscheiden. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Daarvoor moet je niet te ver van jezelf af gaan staan. Maar je moet je ook differentiëren en je een beetje origineel positioneren. Dat is zoeken naar evenwicht.

Het is best een opgave om gasten aan je te binden en herhaalbezoek te stimuleren. Regelmatig krijg ik de vraag hoe je een vaste clientèle krijgt én vasthoudt. Dit is best lastig want mensen willen wat meemaken en uitproberen. En daarvoor is er veel gelegenheid. Daarbij zijn je gasten al snel geneigd om naar de concurrent te lopen als die een aantrekkelijke promotie heeft of de ‘talk of the town’ is. Hoe zorg je er dan voor dat jouw horecabedrijf zo verslavend is dat ze telkens terug komen?

De horeca staat onder druk. De gevecht om goede medewerkers is fel. Er zijn weinig horecabedrijven die geen mensen zoeken. Social media en de wervingswebsites staan vol met vacatures. Maar ondanks onze desperate zoektocht naar mensen, vergeten we doorgaans de allerbelangrijkste vraag te stellen. En dat is wat die potentiële, goede medewerker eigenlijk van jou als werkgever verwacht.

Niet overal in de horeca valt het laag- en hoogseizoen op hetzelfde moment van het jaar.  Waar de een hard ‘aan de bak’ is, viert de ander vakantie. Maar voor iedereen komt het moment om plannen te maken voor het komende jaar.  Waar je de kerst- of paas menu’s ontwikkelt, aantrekkelijke arrangementen samenstelt en aan de slag gaat met acties en promoties.

Zo’n beetje iedereen zit op social media. Je (potentiële) gasten dus ook. En ik mag aannemen dat jij met je horecabedrijf ook op een of meerdere socials actief communiceert. Vooral Facebook en Instagram zijn voor de horeca belangrijke marketingkanalen. Maar ook LinkedIn wordt zakelijk ingezet. Maar helaas zet niet iedereen social media goed in voor zijn horecabedrijf.

Er zijn legio redenen waarom gasten gebruik maken van de horeca. En de gast verwacht nogal wat. Zaken waarvan hij vindt dat die gewoon op orde moeten zijn inclusief een mooie beleving. Anders verlies je sowieso hun aandacht. En ze willen dat er ook nog wat te beleven valt. Of dat nou spannend, ludiek, educatief of authentiek is. Ze willen er getuige van zijn en het ervaren.

Max heeft problemen met zijn wagen. Ik hoor net dat de motor vervangen gaat worden. Het ding heeft kuren en niet zo’n beetje. Om de haverklap staat hij stil aan de kant. En daar baalt hij van als een stekker. Gelukkig heeft hij een sterk team om heen. Die werken zich uit de naad om herhaling te voorkomen en de oorzaak boven tafel te krijgen.

Deze keer gaat het niet over hoe je jouw horecabedrijf runt. Hoe goed je operationeel alles op de rit hebt of hoe gastvrij je medewerkers aan tafel naar de gasten toe zijn. En het gaat er niet over hoe je financiën of omzet eruit zien.

Deze keer gaat het over hoe de gasten jou en je team zien en hoe ze jouw hotel of restaurant beleven. En of het verblijf na afloop nog op hun netvlies staat.

Van de week zag ik weer wat typische voorbeelden van machtspolitiek op internet voorbij komen. Politici die elkaar aftroefden, wegduwden en hun invloed wilden laten gelden. Als apen op een rots vechtend om de beste, meest hiërarchische plek. Zichzelf op de borst kloppend.

Een tegenvallende omzet en rode cijfers kunnen behoorlijk aan je knagen. Of het nu de terugval is van het aantal gasten, gemiddelde besteding of algehele verkoop, er komt een moment waar je de vertwijfeling nabij bent. En dan is helder denken en oplossingsgericht werken zo goed als uitgesloten.

Vroeger had je culinair journalist Johannes van Dam. Wat hij schreef werd gezien als de waarheid. Hij had veel invloed en kon je horecazaak maken of breken. Soms moest de uitbater na een slechte recensie van Johannes de deuren sluiten. Er kwam geen klandizie meer. Zodra Johannes een horecazaak binnenkwam, brak menige horecaman of -vrouw het koude zweet uit.

Stel, je vraagt een gast, een medewerker, een leverancier, je manager en een voorbijganger wat het verhaal is achter jouw horecabedrijf. Zou iedereen dan hetzelfde antwoorden?

Als de perceptie van anderen over jouw horecabedrijf afwijkt van hoe jij je bedrijf ziet, is het onwaarschijnlijk dat je de gewenste doelgroep aantrekt.

Mijn dochter lacht werkelijk de hele dag. Soms is het zelfs wat vermoeiend. Maar het blijkt heel normaal. Kinderen lachen gemiddeld zo`n tweehonderd keer per dag! Ze kunnen werkelijk om van alles lachen. Wij volwassenen lachen gemiddeld slechts 15 keer per dag. Sommigen zitten zelfs onder dit gemiddelde.

Wat kan lachen betekenen voor je horecabedrijf? Welk effect heeft veel of weinig (glim)lachen op je omzet en je bedrijfsvoering? 

Op een zaterdag stond ik in de Appie. Ik kom er niet vaak. Maar het was op weg naar huis en dan ga ik voor gemak. Aan de kassa werd mij gevraagd of ik de AH Hotelzegels wilde hebben. Ja, eigenlijk wilde ik wel eens weten waar al die heisa vandaan kwam. Thuis las ik de voorwaarden van Albert Hein door. Rond dezelfde tijd kreeg ik de voorwaarden van tussenpersoon InLoyalty onder ogen. Net als bij de AH/Iens actie is de aderlating voor de horeca, om mee te mogen doen, behoorlijk. En dat brengt wrijving in een bedrijfstak is waar marges altijd onder druk staan.

Er is een scala aan gasten. Van leuke, toffe, gezellige gasten die je waarderen tot gasten die je gewoon irriteren. Zo zijn er gasten die op de vreemdste manieren vragen naar aandacht. Die zwaaien, roepen of met de vingers knippen. En in het ergste geval aan je zitten, onbeschoft zijn of je commanderen. Zodra ze binnenkomen weet je direct wat voor vlees je in de kuip hebt.

Hotspot? Broedplaats? Werkplek? Inspiratiezone? Meetingspot? Retraitestek? All you can eat? Of Meat? Het lijkt wel alsof je geen gewoon hotel of restaurant meer kan beginnen. Je moet iets bijzonders bieden en op zijn minst onderscheidend zijn. Maar hoe vind je die powerknop voor een succesvolle horecazaak?

We zijn met z’n allen weer erg opgewonden de laatste tijd. Velen zijn boos op IENS, we balen van alle kortingsacties en raken niet uitgepraat over Online Travel Agents (OTA) zoals Booking met hun ‘omzetroof’.

December. Het is de meest hectische maand van het jaar.
Sinterklaas, koopzondagen, kerstmarkten, Kerst, oudjaarsavond en dan de nieuwjaarborrels. Er zijn ongelooflijk veel activiteiten in deze periode. Volop kansen om op in te spelen. Dit is voor veel horecabedrijven dé drukste maand van het jaar, waarin de omzet binnenstroomt.

Wat is het verschil tussen:

‘het is daar prima uiteten’ óf ‘dát was bijzonder lekker’;
tussen ‘Je weet wat je krijgt’ óf ‘wat een geweldig concept, dit had ik hier niet verwacht’;
en tussen ‘Ze zijn best vriendelijk daar’ óf ‘ik voel mij in watten gelegd’?

Laatst had ik een gesprek met een succesvolle ondernemer die ik al jaren ken. Hij heeft 4 goed lopende horecabedrijven in het buitenland waarvan eentje met een franchiseformule. Dit bedrijf werd compleet gesloopt (letterlijk), om daarna weer te worden opgebouwd om aan alle eisen van deze tijd te voldoen. Dat was een mega klus.

Om omzet te genereren en klandizie aan te trekken doen hotels en restaurants de gekste dingen. Soms waaien ze met alle winden mee. Of ze blijven stug aan de zijlijn staan en kijken met afgunst hoe de concurrent vol zit.

De omzet blijft achter of je winst verdampt. Je team functioneert niet zoals jij dat wilt. Of je ontvangt geregeld klachten en slechte reviews. In al deze gevallen is het de hoogste tijd dat je actie onderneemt. Eigenlijk ben je al aan de late kant en is het 5 voor 12.

‘Wie komen hier zoal’? vraag ik een horecaondernemer.  ‘O, hier komen mensen van jong tot oud. Iedereen is welkom’; antwoord de ondernemer met een brede glimlach. ‘En loopt het?’ vraag ik met belangstelling. Het gezicht van de man voor mij betrekt. ‘Niet meer zo als vroeger’, er is zoveel concurrentie bij gekomen’. ‘Dan moet je de koek verdelen.’

Stel, het horecaconcept van jouw dromen gaat werkelijkheid worden. Je hebt het perfecte pand gevonden voor je plannen. Je hebt een prachtige inrichting voor ogen, zit met je producten en beleving uitstekend in de markt en je weet zeker dat het straks gaat lopen. Want het is écht te gek.

De concurrentie in de horeca is tegenwoordig pittig. Vroeger opende je gewoon de voordeur en de klandizie liep binnen. Maar tegenwoordig moet je je gasten het hof maken en verleiden.

In de horeca draait het allemaal om de gast. Die is koning en daar doen we ons stinkende best voor. Want als onze gasten tevreden zijn, hebben wij bestaansrecht. Maar soms zitten er van die lastige, vervelende en dwarse gasten tussen. Van die mensen die op elke slak zout leggen, continue kritiek hebben of gewoon lastpakken zijn.

De horeca heeft zich massaal op social media gestort. In het geloof en misschien wel de hoop dat dit voldoende is en dat andere marketing en promotie daardoor overbodig wordt. Maar we vergeten dat er veel, heel veel meer aan marketing moet worden gedaan, om zelfstandig en onafhankelijk te kunnen draaien en niet gebonden te zijn aan externe partijen.

Stel, je werkt als leidinggevende of ondernemer in de horeca en vind van jezelf dat je je werk heel goed doet. Eigenlijk ben je best trots op hoe je je mensen aanstuurt en leiding geeft.

Het lijkt wel alsof alles om ons heen veranderd. En het gaat angstaanjagend snel en grijpt ons soms naar de keel. Want hoe moeten wij in de horeca omgaan met digitalisatie, nieuwe technieken, robotisering en de dreiging van ‘disruptors’ in de markt. En ook de jongste generaties staan heel anders in het leven dan de generaties daarvoor.

Je wilt dat gasten voor jouw horecabedrijf kiezen. Dan ga je natuurlijk niet je entree barricaderen of je telefoon uitzetten. Nee, je maakt het je gasten op alle mogelijke manieren makkelijk om jou te kiezen. Je doet de deuren wijd open, legt een rode loper uit en geeft ze een warm welkom.

In veel horecabedrijven is het nu laagseizoen. De toeloop aan gasten stagneert, het toerisme staat stil en veel mensen blijven met het gure weer liever thuis. Daarnaast was december voor veel consumenten een dure maand dus wordt de broeksriem aangetrokken. Kortom; veel horecabedrijven gaan in deze tijd in dezelfde vijver vissen.

Laatst kwam er een familiebedrijf op mijn pad dat al meer dan 70 jaar bestaat. Een pracht van een horecazaak op een top locatie. Je weet wel, zo’n icoon dat al decennia draait als een tierelier. De nieuwe generatie vond het echter tijd worden om aan het concept te sleutelen, want na 70 jaar ben je misschien niet meer zo hip.

‘Hoe gaat het met je?, vraag ik een horecaondernemer. ‘Druk, druk. Ik krijg het bijna niet bijgebeend’ is het antwoord.

‘Mooi’, denk ik dan. Beter dan dat je om gasten moet smeken, want die onzekerheid sloopt je. Toch krab ik dan achter mijn oren. Uit ervaring weet ik namelijk dat te druk zijn contraproductief is.

– Hoe je horecabedrijf ‘sky-rocket’ kan gaan door de focus op je parels –

Wakker liggen van de dingen die niet goed gaan in je horecabedrijf is niet fijn. Soms is er een goede reden of juist een excuus waarom dingen moeizaam lopen.

Succesvolle ondernemers en bedrijven kennen hun cijfers. Omzet, winst, kosten, percentages, aantal gasten, ‘return on investment’, ‘return on engagement’ etc. Én ze weten hoe ze die cijfers kunnen beïnvloeden.

Heb jij ook wel eens de neiging om extern hulp te zoeken als je tegen problemen of vragen aanloopt? Misschien omdat je denkt dat jouw personeel jouw problemen niet echt begrijpt. Maar heb je weleens om je heen gekeken in je zaak? Ze zijn er vast. Maar je herkent ze niet altijd. Die intrapreneurs.

Hoe ergerlijk. Je gaat gezellig een weekendje weg of een avondje uit in dat prachtig ontworpen hotel of restaurant. Je hebt hiernaar uitgekeken en in eerste instantie ziet alles er piekfijn uit.

Echt goed personeel is schaars. In de horeca is überhaupt altijd een tekort aan goed personeel. Aan ervaren mensen die het verschil maken. Dus gaat iedereen op zoek naar de goudhaantjes. Want goede mensen in je team zorgen voor continuïteit, stabiliteit en vooral omzet. Iedereen zet in op het vinden van die ene naald in de hooiberg.

Afgelopen zomer was ik op vakantie in Frankrijk. Een andere omgeving zorgt altijd weer voor nieuwe indrukken en ideeën. En dan kom je ook wel eens wat vreemds tegen.

Een pittige storm velde laatst 12 bomen in een straat verderop. De boom van de buren helt zelfs nu nog gevaarlijk over mijn muur. Daar moet de zaag in. Deze storm zette mij aan het denken dat veel horecabedrijven wachten met snoeien in hun bedrijf tot het stormt en niet preventief kappen in hun risico’s.

Er gaat geen dag voorbij of er komt een nieuw merk of concept bij in de horeca. Brandnieuw en met hoge verwachtingen wordt het in de markt gezet, met een passende huisstijl, eigen doelgroep en mooie entourage. Maar ik vraag mij wel eens af of onze gasten ondertussen niet ‘merken moe’ zijn geworden.

Zelf heb ik meerdere concepten in de markt gezet, waaronder een design concept dat na 15 jaar nog altijd staat als een huis. Dat doe je nooit alleen, dat is onmogelijk. Er komt heel veel bij kijken. Zo ook het ontwikkelen van een herkenbare huisstijl.

Je hebt een mooi logo aan de gevel, je website ziet er gelikt uit, op de menukaarten prijkt trots je logo, je social media kanalen staan strategisch opgesteld in het woud van communicatie en je staat geregeld in de krant.

Zo, denk je. Ik heb mijn communicatie goed op orde. Toch? Of vergeet je iets?

Niets is menselijker, dan een baaldag. Je hebt je dag niet, je schiet voor niets uit je slof of je blijft stug bij je standpunt ook al weet je dat het niet verstandig is. Maar een baaldag kan funest zijn. Vooral in de horeca, waar alles wat je doet en zegt onder een vergrootglas ligt.

Een horecazaak en je doet niet aan marketing? Dan is het snel met je gedaan! Dat hoor je wel eens. Marketing is een must voor je bedrijf. Maar eigenlijk heb je niks aan marketing als je het niet combineert met sales. Want wat je verzint onder het mom marketing, moet ook aan de man worden gebracht. En sales oftewel verkoop brengt uiteindelijk het geld in je laatje.

Je hebt horecabedrijven die bij de opening al direct succesvol zijn. Er zijn fantastische zaken die met zorg zijn opgebouwd en goed lopen. En je hebt horecazaken die nooit van de grond lijken te komen. Succes kan fantastisch maar ook grillig zijn. Het is onderhevig aan slijtage en behoeft altijd onderhoud.

Het ging best weer goed met de Horeca.
Maar nu de deuren weer zijn gesloten en alles op een laag pitje staat, heerst er bij veel horecaondernemers een soort moedeloosheid en gelatenheid. Alsof alle inspanningen niets opleveren. Maar naast deze crisis is er altijd wel een reden te bedenken waarom al je werk voor niets lijkt. Maar het is tijd om je strijdbijl op te graven….

Iedereen heeft wel eens problemen en uitdagingen in zijn bedrijf. En ook jij weet heus wel wat verbeterpunten voor jouw hotel of restaurant te vinden. Maar vaak sta je er niet meer bij stil of negeer je het.

Het is niet leuk om slechte reviews te krijgen. Je kunt natuurlijk vinden dat je je niet herkent in een klacht. Terecht of onterecht. Maar toch is het van belang om goed met reviews om te gaan. Ook al ben je het er niet mee eens. Jouw succes is afhankelijk van jouw reactie op reviews!

Jaren heb ik in hotels gewerkt waar in de kantine een grote vierkante ‘brievenbus’ hing. Ik hoor de General Managers nog zeggen: ‘Onze medewerkers mogen meedenken en hun ideeën delen’. Daarom hebben wij hier een ideeënbus hangen’.

‘Ik wens je veel personeel’ is een bekend gezegde. En daar wenst diegene je niet veel goeds mee. Personeel kan inderdaad een last zijn en je kopzorgen geven. Vooral als ze niet happy en ongemotiveerd zijn. Als je de verkeerde medewerkers hebt geselecteerd en die personen niet zo goed bij de bedrijfscultuur en het concept passen. Of gewoonweg als iemand niet functioneert zoals verwacht.

Hier verderop in de straat ligt al jaren een horecazaak. Een Grand café. Niet uitgesproken hip, niet ouderwets maar meer ‘gewoon’. Elke dag loop ik er langs. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om daar naar binnen te gaan.

Je kent het wel. De medewerker die, terwijl het restaurant half vol is, aan de pas hangt. Kletsend met die leuke kok, over alles wat er mis is in de zaak. Of die receptionist die ’s ochtends bij het uitchecken uitstraalt: ‘Praat niet met mij, ik ben geen ochtendmens’. En de oudere kelner die rondloopt met de neus in de lucht en de jonge garde afsnauwt.

Vooruitgang motiveert! Als je vooruitgaat en stappen naar voren maakt, dan raken mensen geïnspireerd. Of zelfs bevlogen. Het gevoel van: ‘hier zit toekomst in, daar wil ik een onderdeel van zijn’.

Hoe zorg je voor vooruitgang in jouw Horeca bedrijf? ‘Ai, ik zou best willen, maar daar heb ik geen tijd voor’, hoor ik je denken. Toch moet je je hier als horeca ondernemer of manager mee bezig houden. Vooral nu. Verandering is een constant fenomeen.

Zondag is voor mij de ideale dag om een wandeling te maken in het bos. De frisse lucht en het groen geven rust en zorgen voor leegte in mijn hoofd. Gewoon een mooie wandelroute volgen en kijken wat op je pad komt.

Het vorige jaar is alweer een tijd ingeruild voor het huidige jaar. Tijd voor een schone lei en nieuwe plannen en voornemens.