Categoriearchief: Ondernemerschap

Je wilt dat gasten voor jouw horecabedrijf kiezen. Dan ga je natuurlijk niet je entree barricaderen of je telefoon uitzetten. Nee, je maakt het je gasten op alle mogelijke manieren makkelijk om jou te kiezen. Je doet de deuren wijd open, legt een rode loper uit en geeft ze een warm welkom.

‘Hoe gaat het met je?, vraag ik een horecaondernemer. ‘Druk, druk. Ik krijg het bijna niet bijgebeend’ is het antwoord.

‘Mooi’, denk ik dan. Beter dan dat je om gasten moet smeken, want die onzekerheid sloopt je. Toch krab ik dan achter mijn oren. Uit ervaring weet ik namelijk dat te druk zijn contraproductief is.

 

Succesvolle ondernemers en bedrijven kennen hun cijfers. Omzet, winst, kosten, percentages, aantal gasten, ‘return on investment’, ‘return on engagement’ etc. Én ze weten hoe ze die cijfers kunnen beïnvloeden.

Echt goed personeel is schaars. In de horeca is überhaupt altijd een tekort aan goed personeel. Aan ervaren mensen die het verschil maken. Dus gaat iedereen op zoek naar de goudhaantjes. Want goede mensen in je team zorgen voor continuïteit, stabiliteit en vooral omzet. Iedereen zet in op het vinden van die ene naald in de hooiberg.

Een pittige storm velde laatst 12 bomen in een straat verderop. De boom van de buren helt zelfs nu nog gevaarlijk over mijn muur. Daar moet de zaag in. Deze storm zette mij aan het denken dat veel horecabedrijven wachten met snoeien in hun bedrijf tot het stormt en niet preventief kappen in hun risico’s.

Niets is menselijker, dan een baaldag. Je hebt je dag niet, je schiet voor niets uit je slof of je blijft stug bij je standpunt ook al weet je dat het niet verstandig is. Maar een baaldag kan funest zijn. Vooral in de horeca, waar alles wat je doet en zegt onder een vergrootglas ligt.

Het ging best weer goed met de Horeca.
Maar nu de deuren weer zijn gesloten en alles op een laag pitje staat, heerst er bij veel horecaondernemers een soort moedeloosheid en gelatenheid. Alsof alle inspanningen niets opleveren. Maar naast deze crisis is er altijd wel een reden te bedenken waarom al je werk voor niets lijkt. Maar het is tijd om je strijdbijl op te graven….